Φθινόπωρο Γυναίκας

Κάθε φορά που φεύγει το καλοκαίρι με πιάνει μια αίσθηση θανάτου. Τόσο έντονη που με μελαγχολεί. Πιθανόν να φταίει η ηλικία μου γιατί νέα δεν με μελαγχολούσε τίποτα. Το αποκορύφωμα με βρίσκει το Νοέβρη κάθε χρόνο ανελλιπώς. Το παθαίνει κανένας από σας? Παρόλο που λατρεύω το ήρεμο Φθινόπωρο σαν εποχή,  δεν καταφέρνω να αποβάλω την κακιά μου διάθεση. Φέτος παλεύω να πείσω το σύζυγο για ένα ταξίδι ολίγων ημερών εντός Ελλάδος μέσα στον επίμαχο μήνα. Δεν ξέρω αν θα τον καταφέρω. Όσο ήμασταν νέοι έβαζα τα μεγάλα μέσα και γινόταν το δικό μου. Τώρα λόγω μειωμένης τεστοστερόνης και 50 χρόνια γάμου δεν έχω τις παλιές επιτυχίες. Τι να κάνουμε . Όλα τα πάντα έχουν ημερομηνία λήξης. Όπως η ίδια η Ζωή άλλωστε. Μου λείπουν κυρίως οι άνθρωποι του καλοκαιριού που ζωντανεύουν το νησί μας από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. ΄       Το ταξίδι όμως είναι πάντα μια υπέροχη εμπειρία και η καλύτερη επένδυση. Το αντίδοτο της κακιάς διάθεσης. Βάλτε ένα χεράκι ρε παιδιά να τον καταφέρουμε να το αποφασίσει. .......