Απίστευτο μα αληθινό

  Στό ξενοδοχείο Ιόνιαν Πλάζα όπου ήμουν υπεύθυνη υποδοχής, το έτος 2000 είχαμε για τρείς μήνες όλους τούς παράγοντες της ταινίας το Μανολίνο του Λοχαγού Κορέλη. Ο παραγωγός Κέβιν Λόντερ, ο σκηνοθέτης Τζόν Μάντεν, ο  σκηνογράφος Τζίμ Κλέη και 40 άτομα που έστηναν το σκηνικό στή Σάμη και στα Διχάλια. Συγχρόνως γύριζε το B.B.C. ντοκιμαντέρ με τίτλο the making of captain Corellis mandolin. Για τίς ανάγκες του ντοκιμαντέρ είχε έλθει ο Λούης Ντεμπερνιέρ συγγραφέας του βιβλίου, και από την Ιταλία είχαν φέρει τον ενενηντάχρονο Άμμος Παμπαλόνι τον μοναδικό επιζώντα της εκτέλεσης από τους Γερμανούς , της μεραρχίας Ακουί. Η εκτέλεση έλαβε χώρα στα σύνορα του χωριού μου Φαρακλάτα με τα γειτονικά μας Διλινάτα. Ο Λοχαγός Παμπαλόνι βρέθηκε  σέρνοντας τραυματισμένος στο σπίτι του Ιερέα μας Διονυσίου Κωνσταντάκη όπου τον έκρυψαν με κίνδυνο της ζωής τους , γιάτρεψαν το τραύμα του και πολλές μέρες μετά τον φυγάδευσαν. Ο Άμμος Παμπαλόνι έμεινε στο ξενοδοχείο μας ένα μήνα και κάθε πρωί κατέβαινε στο σαλόνι καί ερχόταν στό πόστο μου για κουβέντα γιατί γνωρίζω καλά την Ιταλική γλώσσα. Μου είπε την ιστορία του με κάθε ειλικρίνεια και λεπτομέρεια. Μέσα στου πολέμου τη φωτιά και την απειλή του θανάτου ανθίζουν συχνά έρωτες υπέροχοι καταδικασμένοι όμως να λήξουν. Αυτός καί μιά νεαρή κοπέλα τού χωριού, έζησαν έναν έρωτα τέτοιο υπέροχο καί τραγικό αφού χάθηκαν οριστικά. Η Κοπέλα ξέρω από τους Γονείς μου καί χωριανούς μου ξενιτεύτηκε καί έκαμε οικογένεια σε χώρα μακρινή. Πολλά καλοκαίρια όμως ηλικιωμένη πλέον ερχόταν για διακοπές καί έκανε παρέα με τήν μάνα μου καθημερινά. Ήταν άτομο λίγο επιθετικό και περίεργο ίσως καί λόγω της μεγάλης ηλικίας της. Συχνά τρόμαζε καί τη μάνα μου και εμένα. Τυχαία στις κουβέντες μας μέ ρώτησε ο Παμπαλόνι άν γνωρίζω πού ζεί αυτο το κορίτσι του πολέμου και όταν  του είπα ότι βρίσκεται στο χωριό μου για διακοπές έγινε μέγας χαμός. Για το ντοκιμαντέρ ήταν μιά εξ ουρανού ευλογία να την βρούν για τη μαρτυρία της, και με παρακάλεσαν να τούς κανονίσω συνάντηση. Εγώ γνωρίζοντας τον χαρακτήρα της τούς είπα απλά θα της μιλήσω και η απόφαση δική της. Την ενημέρωσα λοιπόν λάου- λάου γιατί φοβόμουνα τις αντιδράσεις της ότι ο Λοχαγός της βρίσκεται στο νησί και θάθελε να την συναντήσει. Ποιός είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε. <<Τον πούστη αν τον βρώ μπροστά μου θα τον σκοτώσω>> καί πολλά άλλα πού δεν λέγοται. Οι Άγγλοι επέμεναν να την συμπεριλάβουν στο ντοκιμαντέρ και μου τάζανε λαγούς με πετραχήλια αν την καταφέρω. Τους είπα το μόνο πού μπορώ να κάνω είναι να σας οδηγήσω στο σπίτι της καί ότι βρέξει ας κατεβάσει. Φόρτωσαν στο μεγάλο τους βάν κάμερες όλο το συνεργείο επί ποδός καθρέφτες και με ακολούθησαν. Τους έδειξα το σπίτι σε ανοιχτό οικόπεδο και καλού κακού κρύφτηκα στο αυτοκίνητό μου αγωνιώντας για το τι μέλλει γενέσθαι. Μαζί τους ενοείται ο πρωταγωνιστής  Παμπαλόνι. Αιφνιδιαστικά όρμησαν στη αυλή της και βγήκε γριούλα πιά με το σκυλάκι της . Και με το πού είδε τον Λοχαγό της εκεί πού έτρεμα πώς θα τον σκοτώσει έπεσε στην αγκαλιά του και ζήσαμε στιγμές συγκλονιστικές. Η συνέχεια για όποιον θέλει στο ντοκιμαντέρ <<The making of captain Corelli's mandolin>>.  Αρκετοί Κεφαλονίτες έλαβαν μέρος στο γύρισμα ανάμεσά τους και εγώ σχολιάζοντας τις αντιδράσεις για το σενάριο της ταινίας. Ο φίλος μου ο Παμπαλόνι έζησε άλλα τέσσερα χρόνια και από την Φλωρεντία μιλάγαμε στο τηλέφωνο και αλληλογραφούσαμε, Έχω όλα του τα γράμματα. Δεν ζεί πλέον  ούτε αυτός ούτε  το κορίτσι του έρωτα αλλά και οι δύο ζούν  για πάντα στην καρδιά μου. Στούς θησαυρούς μου και η φωτογραφία μας στο ξενοδοχείο Ιόνιαν Πλάζα. Για ένα μήνα ήταν ο δικός μου Λοχαγός.