Συχνά πίνουμε καφέ στου Μαυροειδή στο ταχυδρομείο. Όταν είμαι με τον σύζυγο περιορίζομαι μόνο στον καφέ γιατί άν πάρω γλυκό με στραβοκοιτάει και μου λέει <<κανόνισε να γίνεις γουρούνα>>. Ό ίδιος στα 54 χρόνια πού είμαστε παντρεμένοι είναι 64 κιλά. Ούτε απάνου ούτε κάτου. Χθές πού κάθησα μόνη μου για καφέ έκαμα ότι ήθελα. Απολάμβανα μια ξεγυρισμένη μπουγάτσα χωρίς ενοχές . Καί νάσου ο από Αυστραλία Μάκης Βουτσινάς. Τον κάλεσα να μου κάνει παρέα. Λέγαμε τα δικά μας και τις αναμνήσεις της ξενιτιάς. Σε λίγο νάσου και ο Διονύσης ο Καμπίτσης φίλος καλός και εκείνος. Πέρασε και η Τίτη Χέλμη στάθηκε στα όρθια για λίγο και λάου- λάου χωρίς να την αντιληφθούμε πλήρωσε τον λογαριασμό μας .Δεν μπορέσαμε ούτε να την ευχαριστήσουμε. Ήλθε και η αδελφή του Μάκη η Σταματούλα και τάπαμε για ώρα. Η μητέρα τους η αξέχαστη Ευαγγελία ήταν από το χωριό μου τα Φαρακλάτα. Πόσο χάρηκα με αυτές τις απρόοπτες απρογραμμάτιστες συναντήσεις !!!!!!Μικροχαρές πολύτιμες της καθημερινότητας πού τις βιώνεις μόνο στον τόπο πού γεννήθηκες εκεί πού όλοι γνωριζόμαστε. Στα νέα παιδιά θάθελα να πώ <<κατεβάστε τα κινητά σας και αρχίστε να μιλάτε μεταξύ σας και να κοιτάζεστε στα μάτια. Καί να αγγίζετε ο ένας τον άλλον. Το ανθρώπινο άγγιγμα και η ζεστασιά του είναι πηγή ζωής και καλής ενέργειας. Πιστέψτε με παιδιά>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου