<< .........Ο δούλος του Θεού Γεώργιος την δούλη του Θεού Γεωργία>>
<< .......Η δούλη του Θεού Γεωργία τον δούλο του Θεού Γεώργιο>>
Μιά ώρα Καλή και Ευλογημένη. Πρίν 52 χρόνια. Τότε ήμασταν νέοι και ωραίοι. Τώρα είμαστε μόνο ωραίοι. Μιά πού διανύουμε όμως << τά τέλη της Ζωής ημών>> θα πώ δυό κουβέντες στον Μεγαλοδύναμο. << Μήπως αφέντη μου δἐν τά εποίησες όλα εν Σοφία? Εσύ πού συνέζευξες ένα ζευγάρι πώς εσύ ο ίδιος τούς χωρίζεις και μάλιστα σε ηλικία πού έχουν ανάγκη τόσο ο ένας τον άλλον?Τώρα θα μου πείς το δικό σου το Σύνταγμα και ο Νόμος σου λέει καθένας με τη σειρά του. Ναί αλλά κάνε μια τροποποίηση. Κανείς δεν θα σου ζητήσει το λόγο. Θεός είσαι ότι θέλεις κάνεις, Κάνε μας λοιπόν τη χάρη γύρω στα εκατό (100) άντε ας είναι και στα (99) μας κάλενέ μας κοντά σου συγχρόνως ώστε πιασμένοι χέρι χέρι να την κάνουμε μαζί με ελαφρά πηδηματάκια πρός τόπο χλοερό και πρός συνάντησή σου. Θα ήταν για μάς ένα υπέροχο φινάλε. Είπαμε όμως στά 99 ή 100 μας. Φιλαράκια πού με διαβάζετε ζητάω πολλά?Τι νομίζετε ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου