Όπως σας έλεγα μείναμε δεκαπέντε μέρες στις Μπαχάμες και λόγω
της ακρίβειας αλλά και γιατί δεν είχαμε τίποτα άλλο να δούμε πήραμε το
αεροπλάνο για Νέα Υόρκη. Στο διάστημα της παραμονής μας στο νησί δυό άνθρωποι Νέοι και μόλις παντρεμένοι
(ουσιαστικά ήταν ταξίδι του μέλιτος) δεν ανοίξαμε ούτε μία φορά την τηλεόραση.
Όλη μέρα γυροβολιό και τις νύχτες τις καυτές ποιός κοίταζε τηλεόραση. Έτσι 19
Ιουλίου 1974 πατήσαμε πόδι στο αεροδρόμιο Κένεντη. Περιμένοντας για τις βαλίτσες μας ακούμε
<< Κυρίες και Κύριοι η πτήση της Ολυμπιακής για Αθήνα αναχωρεί τέσσαρες
και τριάντα. Παρακαλούνται οι επιβάτες να προσέλθουν στην πύλη 14.>> Και
μου λέει ξαφνικά ο Γιώργος << πάμε Ελλάδα αν έχει θέσεις>>? Άλλο
που δεν ήθελα εγώ. Πέταξα από τη χαρά μου. Και θέσεις βρήκαμε και στην ίδια
σειρά καθίσματος δίπλα από μένα κι 'άλλος Γιώργος ναυτικός και φτιάξαμε ένα
θαυμάσιο τρίο. Μόλις πήραμε το βάπτισμα του αέρος πέρασαν οι αεροσυνοδοί
Ελληνικές εφημερίδες. Ανοίγει μία ο δικός μου και διαβάζει για την απόπειρα
δολοφονίας του Μακάριου. <<Γιώργη πάμε για στρατιώτες στην Πατρίδα
θάχουμε πόλεμο>> λέει στον ναυτικό. Δεν τον λάβαμε και πολύ υπόψη μας αλλά είχε
δίκιο. Τέλος πάντων φτάσαμε ωραία και
καλά πήγαμε στο Ξενοδοχείο μας και κανονίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στη
Σαντορίνη και μετά να πάμε Κεφαλονιά. Μα λογαριάζαμε χωρίς τον Ξενοδόχο. Το
επόμενο πρωϊ στις έξι μας καλούν στο τηλέφωνο από τη ρεσεψιόν και μας λένε
<<Παιδιά ελάτε κάτω . Έχουμε Γενική Επιστράτευση>>. Μιλάμε για 20
Ιουλίου 1974 με χούντα στην εξουσία. Αρχίζει για μας μια αξέχαστη ιστορία μετά
βασάνων γιατί και ο Γιώργος ήταν στρατεύσιμος. Λέω μετά βασάνων γιατί έδιναν
ένα εικοσιτετράωρο για να δώσουν το παρόν οι στρατευμένοι στα κατά τόπους καταγωγής τους στρατολογικά
γραφεία πράγμα ανέφικτο για μας που έπρεπε να πάμε Κεφαλονιά. Και δόστου
εμβατήρια και κλάματα οι γυναίκες και γενική αναταραχή. Εν τω μεταξύ δεν είχε
μαζί του το απολυτήριό του από το Πολεμικό Ναυτικό ως όφειλε αφού ταξίδευε , αλλά ευτυχώς στο
Αμερικάνικο διαβατήριο ήταν περασμένα τα στοιχεία του απολυτηρίου του (λωρίδα
κυανή κ.λ.π.) διαφορετικά θα είχαμε περιπέτειες. Την 21η Ιουλίου ξεκίνησε η
δική μας Οδύσσεια να φτάσουμε Κεφαλονιά. Δεν μας χωράει εδώ. Στην επόμενη
ανάρτησητα λέμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου