Ο Πραματευτής

Κάθε Σάββατο κατά τις έντεκα το πρωί χειμώνα καλοκαίρι περιμέναμε τον πραματευτή από τα Δειλινάτα. Τον γλυκύτατο Λευτέρη Παυλάτο ο οποίος ερχόταν με το γάϊδαρό του φορτωμένο ότι μπορεί να φανταστεί ο νούς του ανθρώπου. Φουστάνια, είδη προικός, τσιμπιδάκια και πολλά άλλα και είναι να απορεί κανείς πως άντεχε τόσο βάρος το ζωντανό του. Ο Λευτέρης όμως ακολουθούσε πεζός. Διαλαλούσε την πραμμάτια του με στεντόρια φωνή ως εξής. <<Αντρικές και γυναικείες σκάλτσ (κάλτσες) ροκέλα, χτένες, μοσκοσάπουνο, παραμάνες γνέματα>>. Παρόλο που είχε πολλά εμπορεύματα δεν πρόσθετε ούτε αφαιρούσε ποτέ λέξη από το τροπάριο που διαλαλούσε. Έβγαιναν όλες οι νοικοκυρές στις πόρτες τους και τον περίμεναν και όλες ψώνιζαν. Ο Λευτέρης ήταν μετρίου αναστήματος, ξανθός με υπέροχα γαλανά σαν τη θάλασσα μάτια. Δεν υπάρχει πια στη ζωή μα εγώ τον θυμάμαι πάντα με νοσταλγία για τον ίδιο και την πραμμάτια του.