Επιστροφή

Δέκα χρόνια πέρασαν από τότε που μετανάστευσα στην Αμερική νεαρή έφηβη. Κοπέλα πλέον εργαζόμενη αποφάσισα πώς είναι καιρός να κάνω την πρώτη μου επάνοδο στην Πατρίδα. Η έκτη μέρα του Ιουλίου 1973 με βρήκε λοιπόν στούς αιθέρες ανεξάρτητη μόνη να επιστρέφω στον τόπο μου. Πετούσα με την Ολυμπιακή (του Ωνάση) αν και ήμουν τόσο ευτυχισμένη που κόντεψε να βγάλω δικά μου φτερά. Και λίγο μετά την απογείωση ακούω το εξής καταπληκτικό. <<Καλημέρα κυρίες και κύριοι σας  ομιλεί ο Κυβερνήτης Αλέξανδρος Παρίσης σας καλωσορίζει και σας υπόσχεται ένα ευχάριστο και ασφαλές ταξίδι>> και λοιπά και λοιπά. Ναι μιλάμε για τον Δήμαρχό μας Αλέξανδρο Παρίση Νέος και γοητευτικός τότε Κυβερνήτης της Ο.Α. Αν δεν πείθεστε μπορείτε να τον ρωτήσετε. Όταν η Ολυμπιακή άλλαξε χέρια ο Αλέκος μας πετούσε με την Λουφτάνσα. Δεν είναι εύκολο να περιγράψω τα συναισθήματά μου όταν πάτησα την Ελληνική γή και στην Αθήνα που την λάτρευα. Την απέραντη όμως χαρά την βίωσα όταν λίγες μέρες μετά μπήκα στο φέρυ μπόουτ για την Κεφαλονιά. Ζήτησα από έναν συνεπιβάτη να με φωτογραφίσει και νομίζω ότι φαίνεται η ευτυχία μου. Γύρναγα στον τόπο που με γέννησε, και με ένα νόμισμα πολύ ισχυρό στην τσέπη για την εποχή εκείνη που μου επέτρεπε κάθε είδους τρέλα. Για την διαμονή μου επέλεξα το Μεντιτερανέ στη Λάσση και νοίκιασα από τον Αλκηβιάδη τον Πεφάνη ένα φανταστικό Μπεμβέ. Τότε γνώρισα την απέραντη ομορφιά του Νησιού μου. Το ερωτεύθηκα και ο Έρωτας αυτός καλά κρατεί. Έχω πολλά να σας πώ για το καλοκαίρι εκείνο γι'αυτό θα επανέλθω στις επόμενες αναρτήσεις μου.