Koρίτσια στον ΄Ηλιο

 Υπέροχο καλοκαίρι  του 1973 καί  της πρώτης μου επιστροφής στην Κεφαλονιά. Μόνη μου νεαρή κοπέλα με αρκετά χρήματα στην τσέπη  και μιά Κεφαλονιά ονειρεμένη χωρίς ακόμα πολύ τουρισμό. Θαυμάσιο δωμάτιο στο Μεντιτερρανέ και με νοικιασμένο αυτοκίνητο από τον Αλκηβιάδη τον Πεφάνη. Στούς θησαυρούς τής μνήμης μου το καλοκαίρι εκείνο. Για να παρατείνω την άδειά μου πήγα στο Γιώργο τον Ιακωβάτο (τον γιατρό) να βρούμε λύση. <<Μην ανησυχείς κυρά μου. Κάτι θα σκαρφιστούμε>>. Μου δίνει λοιπόν μια βεβαίωση ότι 'εχω βαρύτατη λοίμωξη του αναπνευστικού και δεν μπορώ να ταξιδέψω ακόμη. Έτσι λοιπόν παραβίασα την νόμιμη άδειά μου τών μόλις δύο εβδομάδων σε δύο ολόκληρους μήνες.  (Άνευ αποδοχών βέβαια) αλλά ποιός νοιάζεται για λεφτά όταν κολυμπάει στα μαγικά νερά της Κεφαλονιάς!! Κάποια στιγμή όμως τελειώνει το μαγικό καλοκαίρι και τα (Κορίτσια στον Ήλιο) πρέπει να γυρίσουν σπίτι τους στη δουλειά τους και στους Γονείς τους. Τα υπόλοιπα αυτού του ταξιδιού δεν μοιράζονται. Τα κρατώ στην καρδιά μου γιατί είναι καταδικά μου.