Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Πετροπόλεμος


Θεωρώ τον εαυτό μου και τα παιδιά της  ηλικίας μου τυχερά γιατί γεννηθήκαμε το 1945 που ο φοβερός πόλεμος είχε τελειώσει. Βέβαια ζήσαμε τον σεισμό του 1953 πού αφάνισε τα πάντα αλλά από μόνη της η καταστροφή έφερε και καλές μέρες όπως μεροκάματα, βοηθήματα από διάφορους οργανισμούς, καλό κολατσιό στα σχολεία μας και καθώς εμείς τα παιδιά δεν σκοτιζόμαστε για το μέλλον όπως αγωνιούσαν οι Γονείς μας παίζαμε και χαιρόμαστε την παιδικότητά μας. Το χωριό μας είχε τέσσαρες κύριες Γειτονιές. Τα Λαμπιράτα, τα Σιμάτα, τα Πολλάτα και τα Πολακάτα. Σε κάθε μιά από αυτές τις γειτονιές μαζεύονταν για παιχνίδι τουλάχιστον είκοσι-τριάντα παιδιά. Το Σχολείο μας είχε τέσσαρους δασκάλους και σήμερα δυστυχώς έχει κλείσει. Θυμάμαι τις εκδρομές μας στα γειτονικά μας χωριά Ραζάτα και Δειλινάτα. Στα Ραζάτα το σχολείο ήταν μονοθέσιο με μιά υπέροχη δασκάλα την Κυρία Ήρα. Συναντιόμασταν στο δάσος του Λαυράγκα. Με τα Ραζόπουλα τα πηγαίναμε πολύ καλά. Μιά που ήταν μειονότητα τα κάναμε ότι θέλαμε. Η εκδρομή στα Δειλινάτα ήταν άλλη ιστορία. Κανονίζανε οι δασκάλες των σχολείων μας και συναντιόμασταν στον Άη Βλάσση για να μοιραστούμε την απόσταση. Στο λόφο πίσω και πάνω από το εκκλησάκι κάναμε τα <<παιχνίδια μας>> . Ο Θεός να τα κάνει παιχνίδια δηλαδή. Κανονικός πόλεμος. Τα Δειλινόπουλα ήταν πάρα  πολλά και δεν χωνευόμαστε μεταξύ μας. Ο καυγάς λοιπόν άρχιζε με τα Δειλινόπουλα να μας φωνάζουν πως είναι καλύτεροι και δυνατώτεροι από εμάς. Συγκεκριμένα μας κορόϊδευαν με την εξής μαντινάδα. <<Ούνα ντι ούνα ψηλά την πηγούνα να μην μας γελάνε οι Παλιοφαρακλάδες>>. Και έτσι άρχιζε ο πετροπόλεμος. Που σπάσει τα περισσότερα κεφάλια. Που να μας προλάβουν οι έρημοι οι δάσκαλοι. Τα περισσότερα σπασμενα κεφάλια ήταν τα δικά μας αφενός γιατί είμαστε λιγότεροι και αφετέρου γιατί τόλεγε η καρδιά τους. Κάθε φορά λοιπόν γυρίζαμε στις μανάδες μας με καρούμπαλα και αίματα και δεν βλέπαμε την ώρα για την επόμενη αναμέτρηση και ας ξέραμε πώς δεν είχαμε καμιά ελπίδα να πάρουμε το αίμα μας πίσω. Σήμερα αγαπιόμαστε όσο τίποτα τα δυό χωριά μας και έχουμε συμπεθερέψει με πολλούς Γάμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου