Ο Ταχυδρόμος την εποχή εκείνη ερχόταν μια φορά την εβδομάδα
με τα πόδια ο καημένος. Κάθε Τετάρτη πρωί τον περιμέναμε πώς και πώς γιατί όλοι από κάπου περιμέναμε
γράμμα. Από στρατευμένους, από Ναυτικούς, από εξωτερικό. Ο Ταχυδρόμος μας όμως
εκτός από την αλληλογραφία μας έφερνε και προξενιά από μακρυνά χωριά της
Κεφαλονιάς που και εκεί πήγαινε τα γράμματά τους. Ένα τέτοιο προξενιό θυμάμαι
έγινε δεκτό από μιά οικογένεια που λόγω φτώχιας δελεάστηκαν από την προίκα και
έπεισαν τον γιό τους που ήταν και ομορφόπαιδο να προχωρήσουν το ζήτημα. Πήγαν
λοιπόν στο χωριό της κοπέλας με τα μουλάρια τους , μιλάμε για οκτώ ώρες
περπάτημα και είδαν τη νύφη κορί
τσι νόστιμο και λογοδόθηκαν. Λίγο αργότερα
κανονίστηκε και ο Γάμος. Μας κάλεσαν και εμάς οι Γονείς του Γαμπρού λόγω
συγγένειας. Ξεκινήσαμε από τις τρείς τη νύχτα με τρία γαϊδούρια ένα δικό μας και δύο δανεικά
για να φτάσουμε εγκαίρως για το μυστήριο. Όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχαν
χρήματα για αυτοκίνητο αλλά και να υπήρχαν δεν υπήρχαν δρόμοι από κεί μεριά.
Γραμμή λοιπόν στην εκκλησιά όπου περιμέναμε τη Νύφη. Σέ λίγο νάσου και
έρχονταν. Η Νύφη όμως δεν ήταν αυτή που είχε συμφωνήσει ο Γαμπρός μα μία τόσο
άσκημη πού σε τρόμαζε να την κοιτάς. Έκαμε ο Γαμπρός να διαμαρτυρηθεί αλλά τα
αδέλφια της έβγαλαν τα κουμπούρια. << Τι σου πέρασε η ιδέα ορέ πώς θα σε
προικίζαμε για την όμορφη αδελφή μας. Αυτή θα πάρεις και θα πείς κι ένα
τραγούδι>>. Έτσι κι έγινε. Την
πήρε και είπαμε όλοι μας όχι ένα μα πολλά τραγούδια γιατί έγινε μεγάλο γλέντι
με σφαχτά, με τυριά, με άφθονο κρασί . Χορέψαμε και την άλλη μέρα όλοι μαζί
φέραμε τη Νύφη συνοδεία στο χωριό. Αυτή η κοπέλα είχε τέτοια καλωσύνη και
τέτοια προκοπή που σε λίγο η ομορφιά της ψυχής της τη μετέτρεψε στα δικά μας μάτια από
ασχημόπαπο σε αληθινή κούκλα. Μας αγάπησε και την αγαπήσαμε. Και εξακολουθούμε
να θυμόμαστε αυτό το ζευγάρι αν και δεν υπάρχει στη ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου