Τα χρόνια της διαμονής μας στη Νέα Υερσέη αγαπημένος μας φίλος ήταν ο Θεοδόσης Άθας. Ταλαντούχο παιδί, ποιητής, ζωγράφος και πολύ ευαίσθητος. Κάποιοι μετανάστες τού τότε, σαν εμάς θα τον θυμούνται από την σπουδαία ραδιοφωνική του εκπομπή με συνεργάτες τον Λευτέρη Πετροπουλέα, την Ρίκα Ρωμαίου και την Τίνα Σαντοριναίου. Του ζητήσαμε να μας παντρέψει και με χαρά του έγινε κουμπάρος μας. Μάς ζήτησε νεανική φωτογραφία μας και μας ζωγράφισε για δώρο του Γάμου μας το πορτρέτο πού βλέπετε. <<Βρε Θοδόση μου μάς παραέκανες όμορφους. Ξέφυγες λίγο από τη φωτογραφία μας>> τού είπα. << Η φωτογραφία σας μού έδωσε την πρώτη ύλη. Δεν σας φωτογράφισα όμως. Εγώ σας ζωγράφισα με τα μάτια της ψυχής μου. Είστε εσείς όπως σας βλέπω εγώ>> μού είπε. Μάς το χάρισε για το Γάμο μας και το ονόμασε Της Αγάπης Δώρο. Λίγο καιρό μετά πέθανε χωρίς να πάρουμε ποτέ χαμπάρι πόσο άρρωστος ήταν. Και ήταν μόλις 37 χρονών. Από τότε για πενήντα χρόνια το έργο του κρέμεται πάνω από το κρεβάτι μας και πρίν σβήσουμε το φώς του λέμε Καληνύχτα Θοδόση. Πολύ θα χαιρόμουν άν κάποιοι φίλοι του Κομπόγιο τον θυμούνται. Οι φωτογραφίες πού τον ενέπνευσαν ήταν αυτές που αναρτώ. Ήμουνα 16 χρονών και ο Γιώργος 22.
