Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

Αμμος Παμπαλόνι


 Διάβασα στο Κεφαλόνια  Πρἐς ένα άρθρο σχετικό με τον Άμος Παμπαλόνι  (πραγματικός Κορέλι). Όλες οι πληροφορίες σχετικά με τη διάσωσή του είναι ψευδείς (όχι σίγουρα από πρόθεση αλλά  λάθος πηγές). Όταν σύρθηκε στο βουνό το τσοπανόπουλο πού τον οδήγησε στα Φαρακλάτα ήταν ο 15χρονος τότε Κώστας Παπαναστασάτος (όχι Παπαναστασίου κατά την Κατερίνα Δήμα). Το σπίτι στο οποίο τον οδήγησε ήταν τού Χρήστου Βαρδαραμάτου αδελφού του εκ μητρός παππού μου Σπύρου  οι οποίοι έως και σήμερα αναγνωρίζονται με το παρατσούκλι (Ρέμπελος). Τον τάισαν ψωμί και ελιές και το πρωί η γυναίκα του Χρήστου η θεία μου Ειρήνη το γένος Μαρίνη  προσφέρθηκε να τον συνοδεύσει στο Αργοστόλι για να πάει σε γιατρό για το τραύμα του. Φόρεσε πολιτικά του θείου Χρήστου και καθ'οδόν συνάντησαν όχι τη Μαρία της σχέσης του αλλά τη νεαρή Μαρίκα Κωνσταντάκη κόρη του ιερέα Διονυσίου Κωνσταντάκη. Του είπε ότι στο Αργοστόλι θα τον σκοτώσουν και τον έπεισε να γυρίσει μαζί της στο χωριό. Τον έκρυψαν στο σπίτι του πατέρα της Παπά-Διονύση στό κατώι  και ο πρακτικός γιατρός του χωριού μας Νίκος Κοσμάτος φρόντισε και απολύμανε το τραύμα του.  Έμεινε αρκετές μέρες κρυμμένος και κάποιοι αντιστασιακοί τον οδήγησαν στο βουνο και τον φυγάδεψαν με ψαροκάικο σε καράβι που τον πήγε στην Πατρίδα του. Όταν έφτασε στη Φλωρεντία βρήκε το σπίτι του με μαύρες κορδέλες γιατί οι Γονείς του είχαν επισημη ενημέρωση για την εκτέλεσή του. Οι πηγές μου είναι από τον ίδιο τον Παμπαλόνι όταν για ένα μήνα τον είχα στο ξενοδοχείο Ιόνιαν  Πλάζα όπου τον είχε φέρει η παραγωγή για τα γυρίσματα του μαντολίνου το έτος 2000. Γνωρίζω καλά Ιταλικά καί κατέβαινε  στη ρεσεψιόν και μου έλεγε την ιστορία του με κάθε λεπτομέρεια. Μέχρι το θάνατό του κρατήσαμε αλληλογραφία και έχω την φωτογραφία των τελευταίων του γενεθλίων με αφιέρωση. Οι πληροφορίες αυτές υπάρχουν και στο βιβλίο <<Οι Ηττημένοι της Κεφαλονιάς>> τού ιστορικού Christoph U. Schminck-Gustavus. Το 2000 έτυχε να έχει έλθει από Αμερική η Μαρίκα Κωνσταντάκη η κόρη του παπά που ήταν ο σωτήρας του και τον πήγα στο σπίτι της στα Φαρακλάτα. Μιά συνάντηση συγκλονιστική γεροντάκια πλέον και οι δύο πού είχαν βιώσει τραγικές καταστάσεις. Το Β.Β.C.  έκαμε ντοκυμαντέρ με τη συνάντησή τους μέ τίτλο The making of captain Corelli. Πολλοί Κεφαλονίτες στο ντοκυμαντέρ ανάμεσά τους και εγώ. 

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2020

Κορώνα--Γράμματα


 Στην παιδική μου ηλικία. όπως ίσως  καί όλα τα παιδιά, με μάγευαν οι ιστορίες και τα παραμύθια για βασιλιάδες καί πρίγκιπες. Όλοι έφεραν κορώνες και στέμματα στα υπερήφανα κεφάλια τους. Χιονάτες, σταχτιαρούδες όλες κατέληγαν με πρίγκιπες και πλουμιστές κορώνες στα υπέροχα μαλλιά τους και εγώ αποκοιμιόμουνα με το <<Ζήσανε αυτοί καλά καί μείς καλύτερα>>της αγαπημένης μου Νόνας,  και ονειρευόμουνα τον δικό μου πρίγκιπα. Μεγαλώνοντας βέβαια κατάλαβα πώς οι πρίγκιπες δεν είναι και απαραίτητα ευτυχισμένοι και οι κορώνες τους είναι συχνά βαριές και ασήκωτες και τα βαρύτιμα πετράδια τους καρφώνουν και τρυπάνε τα κεφάλια τους και καταλήγουν να είναι ακάνθινα στεφάνια.  Τούτος ο 19ρης πού μας κουβαλήθηκε με την κορώνα του  αποφασισμένος να αφανίσει το ανθρώπινο είδος είναι βαρύ και ακάνθινο στεφάνι στο   δικό μας κεφάλι και μας οδηγεί σε ένα Γολγοθά βασανιστικό τού   οποίου η κορυφή ακόμα δεν φαίνεται. Κουβαλάμε λοιπόν όλοι μας τον προσωπικό μας Σταυρό μέσα σε αβεβαιότητες παντός είδους, με οικονομικές δυσκολίες, μακρυά από φίλους και συγγενείς καί το φόβο της αρρώστιας και του θανάτου. Θα ξαναβρούμε άραγε την ελευθερία μας να ζούμε όπως εμείς επιθυμούμε χωρίς απαγορευτικά και χωρίς μουτσούνες? Μακάρι αλλά ας μην αργήσει η στιγμή της απόλυτης ομαλότητας, για να ξαναβρούν οι νέοι μας την ανεμελιά πού δικαιούνται και εμείς οι μεγάλοι να απολαύσουμε <<Χριστιανά ανώδυνα και ανεπαίσχυντα τα τέλη της Ζωής Ημών>>. Με τον 19ρη οι ζωές μας παίζονται Κορώνα Γράμματα.  Κουράγιο, υπομονή , λογική, τήρηση τών μέτρων και θα τον Νικήσουμε τον Κερατά.