Σκληρό πράγμα ο πόλεμος. Μόνο συμφορές αφήνει. Απομεινάρι τής εκτέλεσης της μεραρχίας Ακουί η καραβάνα της φωτογραφίας. Φέρει το όνομα του στρατιώτη . Βρέθηκε στον τόπο της εκτέλεσης υπό των Γερμανών στα Φαρακλάτα από την οποία επέζησε μόνο ο Άμμος Παμπαλόνη (καπετάν Κορέλις κατά το σενάριο της ταινίας). Στην επέτειο των 50 χρόνων από την εκτέλεση της Ακουί είχαμε στο ξενοδοχείο Ιόνιαν Πλάζα μεγάλο αριθμό από στρατευμένα Ιταλάκια που υπηρετούσαν τη θητεία τους. Πολλοί επίσημοι ο τότε πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας και ο δικός μας Κωστής Στεφανόπουλος και πολλοί άλλοι. Μείνανε αρκετές μέρες τα φανταράκια και τη μέρα της αναχώρησής τους κατέβασαν τις αποσκευές τους στη ρεσεψιόν και πήγαν στην αίθουσα του πρωινού. Με ενημέρωσε η κοπέλα του ορόφου ότι από ένα δωμάτιο είχαν κλαπεί οι πετσέτες και οι πικέ λευκές κουβέρτες. Η υποχρέωσή μου στην εργοδοσία επέβαλε να ενημερώσω τον Λοχαγό τους για την κλοπή και να ανοιχτεί η βαλίτσα τους. Δέν μπορούσα να καταδώσω δύο φαντάρους που σίγουρα θα πέρναγαν στρατοδικείο για κάτι που κάνουν καί απλοί πολίτες στα ξενοδοχεία. Πήγα στο πρωινό και στο αυτί των δύο νεαρών στρατιωτών που μοιράζονταν το δωμάτιο 104 είπα με τα Ιταλικά μου να ανέβουν με τη βαλίτσα τους και να αφήσουν τα κλοπιμαία στη θέση τους. Όταν ανεχώρησαν το είπα στο εργοδότη μου τον αείμνηστο Βασίλη Βασιλάτο και μού έδωσε τη μεγάλη χαρά λέγοντάς μου <<Καλά έκαμες>>. Πρέπει να σας πώ ότι από τα τότε δύο φανταράκια, λαβαίνω ακόμα κάρτες κάθε Πρωτοχρονιά. Τούς θυμάμαι όπως ήταν τότε. Νέοι και ωραίοι.
