Από τα αγαπημένα παιχνίδια τών παιδικών μου χρόνων ήταν η <<Μπερλίνα>>. Αποκλειστικό παιχνίδι γιά κορίτσια αφού είχε να κάνει με κουτσομπολιό. Πολλά παιδιά τότε στις γειτονιές, κάναμε μεγάλο κύκλο και με κλήρο βγάζαμε τη μπερλίνα. Καθόταν στη μέση του κύκλου σε μιά μεγάλη πέτρα. Η πρώτη από εμάς έλεγε. <<Καλησπέρα σας κυρία Μπερλίνα με τα μάτια σας τα φίνα. Περνώντας σήμερα από την απάνου γειτονιά άκουσα πολλά καί διάφορα για σάς>>.Θορυβημένη ρωτούσε νά μάθει τι λέγανε. Καί εδώ άρχιζαν τά όργανα. Μία πρόταση μόνο είχε δικαίωμα να πεί κάθε μιά από εμάς, καί έδινε τη σκυτάλη στήν επόμενη η οποία έπρεπε να ξεπεράσει την προηγούμενη σε συκοφαντία κατά της Μπερλίνας. Όταν όλες τέλειωναν έπρεπε να τραβάει τα μαλιά της με όσα άκουσε. Μόνο τότε τής ομολογούσαμε ότι αυτά πού ακούσαμε να λένε στην απάνου γειτονιά ήταν ελάχιστα και αμελητέα. Ένα απλό ανώδυνο κουτσομπολιό χωρίς σημασία πού εμπλουτισμένο από στόμα σέ στόμα γίνεται μιά επικίνδυνη κακόβουλη συκοφαντία πού μπορεί να διαλύσει καμιά φορά οικογένειες.
Ένα παιχνίδι λοιπόν ωραίο και με Ηθικό Δίδαγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου